Brand!
Al langere tijd wordt binnen ons bestuur van Stichting De Bergen nagedacht over de toekomst van het buurtcentrum De Bergen. Een en ander kwam in een stroomversnelling toen de brand in november 2012 de benedenverdieping in de as legde en het gehele pand onbruikbaar werd. Ik schrok me rot. Wat een relatief kleine brand voor schade kan aanrichten! Daar waren wij niet op voorbereid.
We waren weliswaar in gesprek om te kijken hoe het buurtcentrum, samen met de onze mede huurder de Stichting Nieuwkomers en Vluchtelingen (SNV), beter zou kunnen worden gebruikt, maar dit gooide letterlijk roet in het eten. SNV, die het grootste deel van het pand in gebruik had, zag zich genoodzaakt elders haar activiteiten voort te zetten. De activiteiten van onze stichting werden opgeschort of elders uitgevoerd, in afwachting van herstel. Dat herstel heeft even geduurd.
Actieve buurtvrijwilligers!
Een enorme steun was het enthousiasme dat buurtbewoners en andere vrijwilligers lieten zien op de NL doet dag. Op die dag gaan er overal in Nederland vrijwilligers aan de slag om van allerlei activiteiten uit te voeren in het maatschappelijk belang. Wij hadden ons ook aangemeld met de bedoeling om een deel van de ruimten en meubilair van roet en vuiligheid te ontdoen. Ik was verrast dat zo veel buurtbewoners en studenten van buiten de buurt zo intensief met onze klus aan de gang gingen. Werkelijk niet eerder vertoond! Wij ervoeren het als enorme steun in de rug, bij onze inspanningen om het buurtcentrum weer uit de as te laten verrijzen. Veel meer dan wat wij voor ogen hadden werd schoongemaakt. Het was een doorslaand succes.
Herstel, of niet?
Maar hoe nu verder? De gemeente zat in dubio. Moesten ze nu gaan opknappen, als ze eigenlijk van het pand af wilden? Het gemeentelijk beleid is immers gericht op het afstoten van maatschappelijk vastgoed, zeker van Vrije Tijds Accommodaties, zoals het buurtcentrum De Bergen. Om pragmatische redenen is het herstel toch, met vertraging, in gang gezet. Anders zou de verzekering niet uitkeren. Dankzij de betrokken gemeentelijke bouwkundige is overleg gezocht met ons bestuur. De insteek werd om het buurtcentrum, zonder extra gemeentelijke middelen, maar met verzekeringsgeld, te herstellen. Rekening houdend met onze gebruikerswensen. Dat was voor ons de aanleiding om ook te investeren en buurtarchitect Frank van der Linden in te schakelen. Hij heeft een overtuigende visie op de ruimtelijke inrichting neergelegd en de gemeente en ons professioneel begeleid bij het herstel. In dit blad hebben we eerder aangegeven dat het buurtcentrum nu weer een excellente uitstraling heeft gekregen. De gehele benedenverdieping heeft een metamorfose ondergaan en wie ik ook spreek, iedereen ervaart het nu als een toplocatie voor activiteiten!
Doel haalbaar door eigen vermogen?
Onze stichting beschikt over een bescheiden vermogen. Gedurende tientallen jaren opgebouwd, bewust, als doelreserve voor herinrichting van het buurcentrum. Overgehouden aan zuinig uitgeven en zorgen voor voldoende huurinkomsten. Appeltje voor de dorst principe. Ons bestuur vindt het nu het moment dit geld in te zetten voor doorontwikkeling. Investeren in een aantrekkelijk en goed gefaciliteerd gebouw. Van waaruit activiteiten worden gestimuleerd. Ons beleid is gericht op het realiseren van een Cultureel Buurtcentrum. Doel is om laagdrempelig ruimten voor culturele ontplooiing en ontmoeting beschikbaar te stellen voor buurtgenoten. Dat doen we op de benedenverdieping. Om de exploitatie van het gebouw mogelijk te maken worden de ruimten op de bovenverdieping verhuurd aan vaste huurders, binnen de bestemming van het pand. Met eigen middelen hebben we daartoe de onverhuurbare bovenverdieping in ere hersteld. Dat is het plan. Daarbij gaan we uit van de bereidheid van de gemeente om het pand als VTA te blijven verhuren aan onze stichting. Een goed plan, financieel ook haalbaar, door eigen middelen. Totdat enkele weken geleden de gemeente duidelijk zei ,dat de verhuursituatie niet wordt voortgezet.
Teleurstelling en kansen.
Ofschoon de gemeente al lang de VTA De Bergen ter discussie stelde, was het toch een schok voor mij. Ik heb meermalen met klem bij de wethouders aangedrongen op duidelijkheid op zeer korte termijn, met de hoop en verwachting dat de huursituatie kon worden voortgezet. Sterke punten zijn immers de steeds aanwezige betrokkenheid van een aantal buurtbewoners, de eigen kracht, continuïteit en de bijzondere positie van De Bergen in het centrum. Het voortduren van de onduidelijkheid is niet verantwoord. Eindelijk kwam de beslissing, meegedeeld in een slecht nieuws gesprek met ons bestuur. Tot mijn grote spijt bleek onze argumentatie niet voldoende in het huidige tijdsgewricht. Ook al is versterking van burgerparticipatie leidraad voor het gemeentelijk beleid en van ons. En ook al zijn de kosten voor de gemeente om ons te helpen toch echt beperkt. Niet meer dan het vragen van een niet-commerciële huur, de rest wordt zelf opgelost. Er blijkt geen politieke en bestuurlijke wil om dit mogelijk te maken. Wat wil het gemeentebestuur en politiek nu van de burger, hoor ik mijn zelf zeggen. Aan het eind van het gesprek volgt het antwoord. We mogen het pand kopen, is het antwoord! Kans of doodsteek?
Kopen en exploiteren.
Tegen welke prijs is onmiddellijk de vraag. Een failliete boedel neem je over voor het symbolische bedrag van 1€, toch? Gebeurde ook met de Pier van Scheveningen. Nee, de gemeente laat het pand onafhankelijk taxeren, doet vervolgens een aanbod en wij mogen kijken of wij dat kunnen betalen. Zo niet, einde verhaal. De doodssteek. Gaat dan zeker om enkele tonnen. Voor een buurtstichting niet echt een kans. Natuurlijk gaan wij de uitdaging aan, maar we realiseren ons dat we behoorlijk in de kou zijn gezet. We informeren her en der om te kijken of er succesverhalen zijn te melden waar wij wat van kunnen leren. De materie blijkt zo eigentijds en nieuw voor een buurtorganisatie dat er nog geen ervaringen zijn, en als deze er zijn niet onverdeeld positief. Toch blijven we in onszelf geloven, van het geloof in de gemeente wordt niemand wijzer. Vrije Tijdsaccommodaties zitten landelijk in het verdomhoekje, gemeenten moeten immers ergens hun bezuinigingen halen. Ik vind het in ons geval geen verstandig verhaal, maar zoals wel vaker, achteraf krijg je pas gelijk. Als de maatschappelijke werkelijkheid er weer wat anders uitziet. Blijft de vraag hoe we dit varkentje gaan wassen. Ons stichtingsbestuur is er druk mee bezig maar heeft toch behoefte aan ideeën, expertise en ervaring.
Hééééélp!
Wie kan ons belangeloos adviseren en ondersteunen in deze moeilijke kwestie? Ik denk dat er in de buurt voldoende expertise en betrokkenheid kan worden gevonden. Neem vooral contact op met ons en wacht daar niet mee! Mail mij op info@stichtingdebergen.nl”>info@stichtingdebergen.nl of bel mij op 040-2442550. En sowieso verwacht ik je dan op onze nieuwjaarsbijeenkomst, waar naast gezelligheid en contact dit onderwerp zeker op de agenda zal staan! Het buurtcentrum heeft toekomst, als jij en ik dat wil. Zijden draad of niet.